Objawy, dla jakich dzieci?

Na czym polega terapia SI?

Terapia zaburzeń Integracji Sensorycznej polega na takim stymulowaniu układu nerwowego, aby dać mu możliwość właściwej pracy, czyli prawidłowego odbierania, przetwarzania i odpowiedzi na bodźce płynące ze środowiska i naszego ciała. Należy odróżnić w tym miejscu stymulację sensoryczną od integracji sensorycznej.

Kluczowe w terapii Integracji Sensorycznej nie jest wyuczanie zachowań, a lepsza organizacja informacji przez ośrodkowy układ nerwowy. W tym celu ćwiczenia wykonywane przez dziecko dobiera się tak, żeby za każdym razem wprowadzić element nowości. Zadania stawia się na topie możliwości dziecka, a więc tak, żeby było w stanie je wykonać z pewnym wysiłkiem. W ten sposób umożliwia się dziecku prawdziwe osiąganie sukcesów. Poprawia ono nie tylko swoje funkcjonowanie fizyczne, ale staje się bardziej pewne swoich umiejętności, zyskuje poczucie własnej wartości i sprawstwa.

Terapia odbywa się na specjalnie wyposażonej sali terapeutycznej wyposażonej w sprzęt podwieszany służący do stymulacji bazowych układów zmysłów tj przedsionkowego i propriocpetywnego, a także wiele innych drobnych pomocy terapeutycznych do stymulacji pozostałych zmysłów tj dotykowego, wzrokowego czy słuchowego. Dla efektywności terapii bardzo ważny jest dobry kontakt dziecka z terapeutą. Najlepsze efekty osiąga się, kiedy terapia jest w formie zabawy. Ważne jest również żeby terapeuta, bazując na swoim doświadczeniu, dostosowywał trudność zadań do poziomu dziecka i jego samopoczucia.Aby terapia była w pełni efektywna, dziecko powinno uczestniczyć w zajęciach regularnie, co najmniej raz w tygodniu

DROGI RODZICU!

Jeżeli Twoje Dziecko:

• brzydko pisze, maluje, myli i gubi litery, wersy, nie nadąża z przepisywaniem, nie mieści się w linijkach
• ma trudności z czytaniem i liczeniem
• ma opóżnienia rozwoju mowy, mowę niezrozumiałą dla otoczenia, niechęć do mówienia itp.
• Nie lubi przytulania, całowania
• bardzi protestuje przy obcinaniu paznokci, myciu głowy, czesaniu, nie chce myć zębów
• nie toleruje metek przy ubraniach, lubi długie nogawki i rękawy
• przyjmuje pokarmy tylko o określonej konsystencji
• często mówi, że coś lub ktoś brzydko pachnie
• jest wątłe, delikatne
• nie lubi ruchu, nie lubi się huśtać, kręcić na karuzeli, woli pozostawać w stabilnej pozycji
• cierpi na chorobę lokomocyjną
• przewodzi grupie rówieśników, chętniej przebywa z dziećmi młodszymi lub starszymi, lubi rozkazywać i wysługiwać się innymi
• poszukuje mocnych wrażeń, lubi się mocować, skakać z wysokości, wdaje sie w bójki, nie czuje, gdy się skaleczy
• jest bardzo aktywne ruchowo, ciągle biega, podskakuje, kręci się
• nie potrafi skoncentrować się, nie słyszy poleceń, bardzo szybko się rozprasza, słyszy dzwięki z otoczenia na które inni nie zwracają uwagi
• często potyka się, obija o meble, przewraca się
• jest nieporadne, bardzo często nie wie jak wykonać prosta czynność, przy niepowodzeniach szybko zniechęca się, denerwuje się, płacze
• bardzo długo się ubiera, nie potrafi zapinać guzików, wiązać sznurowadeł
• nie lubi nowych ubrań
• przy posiłkach brudzi się, je niechlujnie

JEŚLI, WŚRÓD WYŻEJ WYMIENIONYCH POSTAW, ODNAJDUJESZ SWOJE DZIECKO, WARTO SKONTAKTOWAĆ SIĘ Z TERAPEUTĄ INTEGRACJI SENSORYCZNEJ. POMOŻE ON WYKLUCZYĆ, BĄDZ TEŻ POTWIERDZIĆ DEFICYTY INTEGRACJI SENSORYCZNEJ.