Diagnoza neurologopedyczna i logopedyczna min. w celu:

• rozpoznania przyczyn i rodzajów zaburzeń rozwoju mowy;
• oceny uszkodzenia układu nerwowego – rozpoznawania rodzaju zaburzeń mowy np.: zaburzenia artykulacji, dyslalia prosta, złożona, seplenienie, reranie, jąkanie, afazja, dysartia, samoistny opóźniony rozwój mowy, niesamoistny opóźniony rozwój mowy, autyzm, zespół aspergera, oligofazja, mutyzm, zaburzenia głosu, porażenie mózgowe, wady rozwojowe, zespół Downa, dysfagia, zaburzenia rozwoju psychoruchowego, niepełnosprawność intelektualna, z zaburzeniami procesów funkcji pokarmowych, obciążenia ciążowo-okołoporodowe;

• określenia sfer, stopnia i rozmiaru opóźnienia mowy czynnej (nadawania mowy ekspresji), mowy biernej (rozumienia mowy), komunikacji społecznej i reakcji na otoczenie, oceny funkcji poznawczych, pamięci, percepcji, wzrokowej percepcji słuchowej, praksji, samoobsługi, samodzielności;
• zbadania budowy i sprawności narządów mowy (artykulacyjnych), oceny morfologii twarzo-czaszki i wad anatomicznych (np. nieprawidłowy zgryz, krótkie wędzidełko podjęzykowe, rozszczep wargi podniebienia);
• oceny odruchów ustno-twarzowych (otwierania ust, ssania, przełykania, szukania i inne);
• oceny dzieci z trudnościami w czytaniu i pisaniu;
• wczesnej diagnozy neurologopedycznej dzieci z grupy ryzyka;
• oceny rozwoju kompetencji w zakresie komunikacji społecznej;
• oceny poziomu opanowania kompetencji językowej: np. zasób słów, gramatyka, styl wypowiedzi, kultura wypowiedzi;
• określenia deficytów na potrzeby lekarzy specjalistów (neurolog, psychiatra);
• określenia przyczyn zaburzeń w odżywianiu.

W tym diagnoza neurologopedyczna niemowląt m.in. w celu:
• diagnozowania neurologopedycznego, wg funkcjonalnej diagnostyki rozwoju dziecka dla dzieci do 24 m.ż.Szczególnie dla dzieci, które urodziły się:
– w wyniku cesarskiego cięcia;
– przedwcześnie;
– z niską wagą urodzeniową;
– z obciążeniami dziedzicznymi;
– z małą liczbą pkt. Apgar;
– z niedotlenieniem;
– z cechami wad wrodzonych;
– z innymi powikłaniami okołoporodowymi oraz w przypadku, gdy rodziców niepokoi rozwój dziecka
(zwłaszcza w zakresie zabawy, nawiązywania przez dziecko kontaktu z najbliższym otoczeniem, komunikowania się).